Ważne relacje
.
„Żyć tak, żeby niczego nie żałować na koniec życia. Oklepane powiedzenie – tak. Ale dobrze oddaje to, jak powinno wyglądać życie. Że nie warto go tracić na rzeczy bez znaczenia i te, których się nie lubi. Że lepiej zająć się czymś, co sprawia nam przyjemność niż męczyć się z czymś, czego nie znosimy. Warto próbować, nawet jeśli coś jest ryzykowne” |
| fot.www.rynekseniora.pl |
„Coraz luźniejsze więzi, mniejsze zależności pomiędzy młodymi i starszymi, zmniejszająca się liczba osób żyjących w gospodarstwach wielopokoleniowych, błyskawicznie zmieniająca się rzeczywistość powoduje pogłębiające się wrażenie mówienia innymi językami i życia w zupełnie różnych światach.
Dawniej pokolenia zmieniały się co 25-30 lat,
kontakty między starszymi a młodymi zarówno na stopie zawodowej jak i osobistej odnosiły się do relacji mistrz – uczeń.”
Szybkie tempo życia, błyskawicznie zmieniająca się rzeczywistość, mnogość różnych technik, sposobów komunikowania się i ich powszechna dostępność mogłaby sugerować coraz lepszy dialog na każdym poziomie. Nadmiar ten w rzeczywistości powoduje zagłuszenie dialogu, skracanie i spłycanie kontaktów, zwłaszcza pomiędzy osobami dobrze orientującymi się w nowoczesnych technologiach a starszymi osobami przyzwyczajonymi do bezpośrednich rozmów i kontaktów i często nieznających nowoczesnych technik komunikacji.
„Osoby starsze w oczach młodzieży, młodzież w oczach osób starszych", spotkaniom młodych i starszych towarzyszy na ogół negatywny kontekst. Spotykają się oni w takich miejscach jak komunikacja miejska, poczekalnia w przychodni, gdzie odbywa się swoista walka o terytorium, co często wyzwala negatywne emocje. Rodzinne odświętne spotkania czy blokowe ścieranie się stylów życia często pogłębiają stereotypy.
Młodzi odnoszą się do osób starszych często z szacunkiem ale … i rezygnacją, napotykając niejednokrotnie na chęć narzucania swojej woli i oczekiwanie bezwzględnego posłuszeństwa, co zniechęca ich do podejmowania prób kontaktu.
Z wielu badań wynika, że młodzi chcą słuchać starszych, ale najbardziej ciekawi są opowieści jak np. naprawdę wyglądała wojna, jak zmieniała się ich okolica, jak wyglądało ich dorastanie, sami zaś najchętniej opowiadaliby o tym, jak wygląda współczesny świat - o postępie technologicznym i bieżących wydarzeniach.
Osoby starsze najbardziej chciałyby
np. mówić młodym jakie wartości są ważne, jaką obrać drogę życiową, a słuchać o sprawach sercowych - kogo młodzi darzą sympatią, jak zapatrują się na kwestie małżeństwa i wspólnego mieszkania.
Badania pokazują, że aby znaleźć wspólną płaszczyznę porozumienia, starsi powinni wyjść z roli nauczyciela, a wejść w rolę gawędziarza, gdyż są uszy gotowe do słuchania i potrzebni są mówcy, ale powinni dostosować się oni tematycznie do potrzeb młodych ludzi.
Potrzebny jest również pozytywny model seniora
- trzeba uczyć młodych ludzi, jak się starzeć i walczyć z negatywnym obrazem starości w mediach. Zaistniała nowa sytuacja wymaga otwartości na zamianę ról, wzajemne uczenie i słuchanie się. Zarówno młodzi, jak i starsi muszą wykonać wysiłek, aby spotkać się na partnerskich zasadach, ważna jest wzajemna ciekawość, otwartość na inność.
Pokonywać bariery pokoleniowe
można na każdym poziomie, począwszy od rodziny: podtrzymując tradycje i wartości rodzinne, spędzając razem czas wolny, odkrywając swoje pasje i zainteresowania (wspólne gotowanie, wędkowanie, majsterkowanie, korzystanie z nowoczesnych technologii, wypady do kina, teatru, uprawianie sportu itp.), poprzez środowisko lokalne: organizowanie wspólnych przestrzeni dla starszych i młodych, współpraca organizacji lokalnych zajmujących się młodzieżą i seniorami, organizacja wspólnych imprez, dni seniora itp., kończąc na poziomie środowiskowym (Przyp. Red. -Lokalna Gazeta Obywatelska) kampanie społeczne przełamujące stereotypy, spontaniczne, zaplanowane akcje edukacyjne - wspierające nawiązywanie relacji międzypokoleniowych.
Wzajemne relacje międzypokoleniowe
wpływają korzystnie na obie strony. Starsi czują się zauważeni, potrzebni, mają okazję do wspomnień z dzieciństwa i swojej młodości, możliwość przekazania swych umiejętności, wiedzy i doświadczeń, przekazania uniwersalnych wartości, czują się mniej wykluczani ze społeczeństwa, zmniejszają swój dystans i nieufność wobec młodego pokolenia. "Młodzi natomiast zyskują rzeczywisty obraz starości, nawiązują bliższe relacje, doceniają bagaż doświadczeń starszego pokolenia, rozwijają postawę otwartości, szacunku, stają się wrażliwsi na potrzeby i oczekiwania seniorów oraz doświadczają wartości często pomijanych współcześnie jak miłość, troskliwość, cierpliwość, czułość, uprzejmość, empatia".
Katarzyna Anna Kenig
Krzysztof Hajbowicz
Źródła:
Barbara Imiołczyk, Główny Koordynator ds. Komisji Ekspertów i Rad Społecznych przy RPO, Biuletyn Rzecznika Praw Obywatelskich „Partnerskie relacje międzypokoleniowe (…)”
Krzysztof Hajbowicz, Lokalna Gazeta Obywatelska „Dla i do "Młodych" szczególnie”
dr Walentyna Wnuk, „O potrzebie kształtowania dobrych relacji międzypokoleniowych".
Maja Hince, „Pokonywanie barier pokoleniowych” http://dokariery.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz