piątek, 16 marca 2018

Wolę wolontariat

W środę 14 marca w Urzędzie Miasta odbyła się konferencja „Wolę wolontariat” adresowana do uczniów malborskich szkół. Wydarzenie organizowane przez Szkolny Klub Wolontariatu „MITRA” działający przy Szkole Podstawowej nr 2 oraz Malborskie Centrum Wolontariatu swoim patronatem objął Burmistrz Miasta Malborka Marek Charzewski.

Spotkanie podzielone było na panel teoretyczny oraz praktyczny i obejmowało zagadnienia wolontariatu i jego obszarów. 

Magdalena Adamska i Dawid Jastrzębski z Regionalnego Centrum Wolontariatu w Gdańsku przybliżyli uczestnikom sylwetkę wolontariusza oraz omówili podstawy prawne wolontariatu. Kamila Lewandowska ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Uśnicach poruszyła tematykę osób niepełnosprawnych i ich działań wolontarystycznych. Krystyna Panek opowiedziała o działalności Malborskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Zwierząt „REKS” i specyfice pracy wolontariusza ze zwierzętami. Marta Wojnicz ze Stowarzyszenia „Akwedukt” zainteresowała uczestników tematem wolontariatu międzynarodowego i programem Erasmus+.

W drugiej części spotkania odbyły się warsztaty dla uczniów i opiekunów poprowadzone przez Magdalenę Adamską, Dawida Jastrzębskiego i Martę Wojnicz zostały przyjęte z dużym entuzjazmem oraz deklaracjami zarówno chęci współpracy jak i szczerzenia idei wolontariatu. 

Opracowanie: Szkolny Klub Wolontariatu „Mitra” przy Szkole Podstawowej nr 2 (Katarzyna Steinborn-Mocek, Małgorzata Madej, Maciej Kloc, Sebastian Olszewski)

Uczniowie malborskich szkół wzięli udział w konferencji

.
Wolontariat  może być wspaniałą przygodą nie tylko dla samej młodzieży, ale też dla organizacji. Młodzi ludzie mają pasję, entuzjazm i energię, których często już brakuje dojrzałym osobom. Trzeba się jednak do tego dobrze przygotować.

Wolontariusz to osoba, która dobrowolnie i bezpłatnie angażuje się w działania jakiegoś podmiotu. Z pracy wolontariuszy mogą korzystać organizacje pozarządowe oraz podmioty administracji publicznej i jednostki organizacyjne im podlegające, jednakże z wyłączeniem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Jeżeli stowarzyszenie lub fundacja prowadzi działalność gospodarczą, musi zachować czujność, aby nie korzystać z pomocy wolontariuszy w tej działalności.

Zasady wolontariatu reguluje ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Ustawa nie wprowadza żadnych wiekowych ograniczeń dla wolontariatu. Zatem wolontariuszem może zostać zarówno senior, jak i osoba niepełnoletnia.

W przypadku dzieci i młodzieży konieczna będzie jednak zgoda prawnych opiekunów, najczęściej rodziców. Zgoda może być udzielona w formie odrębnego dokumentu albo może być fragmentem porozumienia zawartego pomiędzy stronami.

Nie ma więc formalnych przeszkód, aby zawrzeć umowę z osobą niepełnoletnią.  Warto jednak zwrócić uwagę na kilka spraw istotnych przy współpracy z młodymi wolontariuszami.

Specjalne kwalifikacje lub pełnoletność

Są takie rodzaje działalności, przy których będzie wymagane od osób zaangażowanych posiadanie specjalnych kwalifikacji, wykształcenia czy pełnoletności. Zwykle wynika to z odrębnych przepisów. W takim wypadku organizacja musi szukać takich wolontariuszy, którzy spełnią te specjalne wymagania.

Porozumienie wolontariackie  

Organizacja i wolontariusz zawierają porozumienie (umowę wolontariacką), w którym opisują zasady współpracy i zakres wykonywanej pracy. W przypadku wolontariusza niepełnoletniego w porozumieniu można przewidzieć miejsce na zgodę (i podpis w przypadku umowy pisemnej) rodziców. Dzięki temu wszystkie ważne informacje będą w jednym dokumencie. Innym wyjściem jest dołączenie do porozumienia odrębnie napisanej zgody rodziców.

Warto dokładanie omówić zapisy umowy i wyjaśnić wątpliwości nie tylko z samym wolontariuszem, a także z rodzicem czy rodzicami.

Jeżeli strony umawiają się, że czas ich współpracy będzie trwał dłużej niż 30 dni, umowa musi mieć formę pisemną. Poniżej 30 dni może być ustna.

Na organizację pozarządową został też nałożony obowiązek poinformowania wolontariusza o ewentualnym ryzyku dla zdrowia czy bezpieczeństwa przy pracy, którą będzie wykonywał oraz zasadach ochrony przed zagrożeniami oraz zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Organizacja powinna też pokryć koszty podróżny służbowych i diet, chyba że wolontariusz zrezygnował z tej możliwości (rezygnacja powinna być pisemna).

Ubezpieczenie

Jeżeli umowa jest zawarta z wolontariuszem na okres krótszy niż 30 dni, konieczne będzie wykupienie mu ubezpieczenia NNW, czyli od następstw nieszczęśliwych wypadków (w dowolnie wybranej firmie ubezpieczeniowej). W przypadku dłuższej umowy wolontariusz też korzysta z tego ubezpieczenia na mocy zapisów tzw. małej ustawy wypadkowej (ustawa o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach), ale ewentualnych kosztów nie ponosi organizacja. 

Współpracując z wolontariuszami, warto poważnie rozważyć możliwość wykupienia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej (polisa OC). Może ono zabezpieczyć organizację w razie takich sytuacji, kiedy podczas pracy wolontariusza zdarzy się coś, co spowoduje, że organizacja będzie narażona na ponoszenie dodatkowych kosztów (np. zbicie szyby, zepsucie jakiegoś sprzętu). Roszczenia będą wtedy pokrywane z tej polisy.

Wprowadzenie, wsparcie i nadzór

Pracując z osobami bardzo młodymi, niemającymi wielu doświadczeń życiowych czy zawodowych, trzeba zarezerwować sobie odpowiednią ilość czasu na etap wprowadzania ich do pracy, a potem  stale pamiętać o wspieraniu i monitorowaniu wykonywania zleconych zadań. Dla młodych wolontariuszy  może to być pierwszy kontakt ze zorganizowaną strukturą i w ogóle z organizacją pozarządową. Dobrze jest zrobić na początku krótkie wprowadzenie: czym w ogóle są organizacje, jaka jest ich rola w życiu całego społeczeństwa, a potem stopniowo przechodzić do roli konkretnej organizacji i zadań przewidzianych dla wolontariusza. Ten pierwszy etap można podzielić na dwa, trzy spotkania, by dać wolontariuszowi  czas na przyswojenie wszystkich informacji i odnalezienie się w nowej roli. Po prostu warto pamiętać, że wolontariat to nie tylko branie, ale też dawanie. 

Postawa prawna:

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie

Art. 2.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

3) wolontariuszu - rozumie się przez to osobę fizyczną, która ochotniczo i bez wynagrodzenia wykonuje świadczenia na zasadach określonych w ustawie;

Art. 42.

1.  Wolontariusze mogą wykonywać, na zasadach określonych w niniejszym rozdziale, świadczenia na rzecz:

  1)  organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 w zakresie ich działalności statutowej, w szczególności w zakresie działalności pożytku publicznego, z wyłączeniem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,

  2)  organów administracji publicznej, z wyłączeniem prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,

  3)  jednostek organizacyjnych podległych organom administracji publicznej lub nadzorowanych przez te organy, z wyłączeniem prowadzonej przez te jednostki działalności gospodarczej - zwanych dalej "korzystającymi".

2. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do wolontariuszy wykonujących na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej świadczenia na rzecz organizacji międzynarodowych, jeżeli postanowienia umów międzynarodowych nie stanowią inaczej.

3.  Członek stowarzyszenia może również wykonywać świadczenia, jako wolontariusz, na rzecz stowarzyszenia, którego jest członkiem.

Art. 43.

Wolontariusz powinien posiadać kwalifikacje i spełniać wymagania odpowiednie do rodzaju i zakresu wykonywanych świadczeń, jeżeli obowiązek posiadania takich kwalifikacji i spełniania stosownych wymagań wynika z odrębnych przepisów.

Art. 44.

1. Świadczenia wolontariuszy są wykonywane w zakresie, w sposób i w czasie określonych w porozumieniu z korzystającym. Porozumienie powinno zawierać postanowienie o możliwości jego rozwiązania.

2. Na żądanie wolontariusza korzystający jest obowiązany potwierdzić

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz