piątek, 26 października 2018

Czy uczono Was w szkole o uczuciach?

Mnie, w każdym bądź razie, nie

.
Wtłaczano wszelkie, jakże często niepotrzebne mi później, wiadomości, ale tego co jest najistotniejsze w praktycznym życiu ... niestety nie zawsze uczono wystarczająco lub w ogóle.

Stąd jesteśmy takim "naukowym narodem" pamiętającym daty bitew, urodzin "wielkich" Polaków, którzy w historii okazywali się niekoniecznie wielcy, etc. Jesteśmy przepełnieni formułkami chemicznymi, definicjami fizyko-matematycznymi - które nam wpychane w głowę przez nauczycieli - już wówczas dawno straciły na ważności i aktualności. 


https://pl.pinterest.com/pin/703124560544105176
Nikt nam skrupulatnie nie wpajał często nowoczesnej fizyki - więc np. o teorii kwantów, o Nikoli Tesli, czy o psychologii, o wypełnieniu druku przekazu pieniężnego, o uzależnieniach, o tym jak funkcjonuje tak naprawdę człowiek, jakie są światopoglądy, jak się zachowywać wobec kobiet - mężczyzn, jakie są religie czy wreszcie jakie prawidła rządzą otaczającą nas w praktyce rzeczywistością - otrzymywaliśmy wiedzy tyle ile brudu za paznokciem. 

A wymieniłem tu tylko garstkę obszarów, które powinniśmy chociaż liznąć dla lepszego funkcjonowania. 

Oczywiście pomijam tematy "społecznego tabu" - bo i dzisiaj do tego mało jest przyzwolenia i pełno stereotypów, by o nich publicznie mówić i rozpatrywać. "Rodzice sobie tego nie życzą" - często pada. No a jak rodzice mają cokolwiek chcieć, skoro i im też tak samo tłoczono w głowy, itd.

Więc rośniemy jako "naród stada owieczek" gdzie czasem jakiś baran lub czarna owca postawi tezę, lubo się samemu postawi przeciwko systemowi, wobec "obowiązującemu" porządkowi. 
Depczemy mądre rzeczy, buzie drzemy i popieramy rzeczy głupie, populistyczne. Zasłonięte mamy oczy woalką naszej mikrej w wielu dziedzinach wiedzy, umiejętności, wiadomości, świadomości (np. konsekwencji) -  jakże często niestety mamy te oczy zasłonięte a uszy zatkane.

Potem wystarczy, co znajdzie się jaki cwany oszołom

buźkę sobie wytrze religią, polityką, że on za przecież od dziecka był(a) za ogółem, społeczeństwem, że on "krew z krwi", "sól soli" tej ulicy, ziemi, kraju, tego społeczeństwa czy narodu. Podeprze "naturalnymi prawami", które raczej on wymyśli, bo nie od Stwórcy on o nich wie, chyba, że ma do Niego bezpośredni telefon. Ja mam tam swoje bezpośrednie  Wi-Fi i to mi starcza - nie wiem jak Wy. Nie potrzeba mi pośredników, jakże często wątpliwych. 

Dajemy się motać różnym ludziom,  instytucjom, chęciom iluzji zysku, darmochy - która darmochą nie jest. Dajemy się "wyportkować" szalbierzom, wszelkim krętaczom, kuglarzom i manipulantom i do tego robimy jeszcze zadowoloną minę. Z czego z własnej niewiedzy? A jak będziemy bronić tych rzeczy śmieci które nam w głowy wciśnięto?! 

Nie wiem jak Wy drodzy Państwo - ja tak. Baa podejrzewam, że nie ma takiego człowieka, który by tak nie czynił! Lubo nie miał tak w ogóle (chyba, że oślepnąłby na tą okoliczność).

Tak się dzieje w każdej dziedzinie  naszego życia

Stajemy się bezwolni, niedouczeni. Oczywiście wiem, że to nie takie proste, i jestem jak najdalej od obrażania tu kogokolwiek. Pragnę wzbudzić refleksje, poprosić - być może cierpko - byśmy byli bardziej uważni, starali się uczyć ciągle, poznawać i nie dawać się ogłupiać. 

Pozwólmy sobie i naszym dzieciom zdobywać wiedzę, uczyć się, nie wierzyć bajdom a je starać sprawdzać w wielu źródłach. 
Tak jak z informacjami - te lawiną ciekną np. z internetu. Często newsy o wątpliwej jakości. Internet jest kopalnią wiedzy, ale trzeba hałd internetowych przesypać, by co mądrego znaleźć i wyczytać. Ta selekcja musi być w naszych głowach, ale jeśli dajemy się zwieść cwaniactwu i głupocie? 

Proponowałbym, będąc takim samym ogłupiałym jak wielu z Was, 

proponowałbym byśmy razem poszukiwali i nie dawali się nabierać na kit. To dotyczy każdej dziedziny i obszaru naszego życia. Nauczmy się bycia otwartymi na wiedzę, mądrość bo cytując prof Kotarbińskiego i wielu innych filozofów różnych szkół - "Zgłupieć się nie da, zmądrzeć zawsze!".

Nie do końca zgadzałem się z tą postawioną tu tezą, widząc jak sam się potykam, głupieje i czynię coś czego później żałuję. Dopiero później doszło do mnie o co w tym chodzi. Gdy zdobędziemy wiedzę i mądrze ją wykorzystamy - nikt już nam tego nie będzie w stanie zabrać. 

Dlaczego zacząłem od uczuć?

Otóż od warto od tych cegiełek zacząć. One stanowią o wielu naszych powodzeniach i niepowodzeniach w życiu. Jeśli nie potrafimy mieć do nich dostępu, czy je wypieramy, bądź zakłamujemy - niezbyt ciekawie nam się w konsekwencji funkcjonuje. 

Nie uczono nas o nich w szkołach na lekcjach różnych przedmiotów a i księża na lekcjach religii w salkach katechetycznych mieli często "różne zdanie" na ten temat. Wydawało się, że to były dawne czasy. Ale teraz kiedy religia jest salach lekcyjnych szkoły razem z innymi przedmiotami. Nad tablicą zamiast portretu Władysława Gomółki wisi krucyfiks - uczy się niestety tak samo i tych samych spraw, i istotnych rzeczy się nie porusza nadal tak jak ongiś. Więc wychodzi na to, co nic się nie  zmieniło i trzeba samemu o swoją wiedzę i wiedzę swych dziatek zadbać.
Uczmy się, poznawajmy szukajmy, wyciągajmy wnioski dzielmy się wiadomościami i źródłami. Konfrontujmy zdobytą wiedzę, sprawdzajmy. 

Są różne drogi jej zdobywania, na pozór bardzo różne i oddalone od siebie. Czasem gdy się temu przypatrzyć - bardzo zbieżne. Tylko w naszych głowach powstają różnice. Przykładem niech służą te dwa filmiki u dołu artykułu - oglądnijcie je.

Zrazu pewnie wywołają krańcowe refleksje, ale ... czyżby?

Wielu próbuje powiedzieć, że nauka i religia nie idą w parze. Sami duchowni i sami naukowcy szukają często (zbyt często nie tylko moim zdaniem) różnic. Ale idąc tym tokiem myślenia wielu naukowców - samej religii potrzebna jest nauka a nauce ... religia. Ale to inny temat i na inny długi czas. 

Dość tylko, że powiem, że transcendencja jest potrzebna jest nauce chociaż po to by, "nauka nie urodziła" jakiegoś naukowca psychopaty ze skrzywioną moralnością, bez kręgosłupa moralnego, etc 

Wikipedia
A religii potrzebne jest współistotność, by pokazać (co zresztą coraz częściej widać), że nieumiejętne rozumienie Transcendencji powoduje odejście od tego co istotne. 

Kiedyś ziemia miała być centrum wszechświata a słońce i planety i gwiazdy "krążyły" wokół niej. Potem okazało się ze to słońce a wokół niego ziemia krąży. Potem że jesteśmy częścią galaktyki i to na jednym z jej ramion. Potem okazało się, że wszechświat to nie tylko Droga Mleczna, a wiele wiele wiele miliardów galaktyk, te krążą w grupach a te grupy w megagrupach, etc. 
Że tylko około 4,9 % materii w kosmosie widzimy i póki co potrafimy zmierzyć reszta to te których nie potrafimy zmierzyć, zobaczyć i określić z czego się składają - ciemna materia (26,8%) oraz tzw ciemna energia (68,3%). * źródło np. wykład Ks. prof. Michał Heller - "Fizyka i filozofia czasu: stąd do wieczności" Wydział Fizyki UW, że to z tym wielkim wybuchem nie było tak jak nam mówiono, mogło go w ogóle nie być w takiej postaci, etc.

Gdy interpretatorzy Biblii powymyślali jak należy rozumieć - to się okazuje, że tylko w ludzkim rozumieniu "Bóg na tym traci". Lecz owe interpretacje są robotą nieposiadających potrzebnej wiedzy ludzi, nawet jeśliby o dobrych intencjach. Stąd ten bezustanny "nibykonflikt". 

Jednak gdy tak pomyśleć w pokorze, te wydające się odległe niby, obszary - wcale takimi nie są i mogą stanowić (a w moim przekonaniu stanowią) jedność.



Przyjrzyjcie się temu co mówią te dwa filmy, zastanówcie się i pomyślcie jak się rodzą w nas uczucia i czemu służą, sięgnijcie po książki Hoimara von Ditfurth`a - np. "Na początku był wodór", sięgnijcie do historii filozofii, psychologii i oceńcie czy się mylę. Często na drodze do prawdy stoją nasze przekonania, a warto poszukiwać wspólnych mianowników. Choć daleka to i trudna droga - to warto.
BANWI

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz