15 edycja konkursu "o Muszlę Bałtyku"
Krzysztof Hajbowicz

Pełna gala
po raz piętnasty, mimo to wyjątkowo uroczysta, bo z setną rocznicą niepodległości Rzeczpospolitej w tle. Dyrektorem artystycznym XV Ogólnopolskiego Konkursu Tańców Polskich „O Muszlę Bałtyku” była i jest na czas trwania projektu i jego rozliczenia Anetta Ciok jak w latach ubiegłych, no bo kto inny? Z takim doświadczeniem, gracją i finezją, wyczuciem zasłużenie i trudno byłoby sobie wytłumaczyć. że mogłoby być inaczej. Anetta Ciok założycielka legendarnego już Zespołu Pieśni i Tańca Malbork, teraz i Zespołu Pieśni i Tańca "Małe Żuławy" ze Starego Pola, wraz zespołem pracowników klubu 22.BLT stworzyła jak jak zwykle, niezwykle widowiskowe i barwne widowisko. Na przemian z orkiestrą Marynarki Wojennej prezentowały się (w przerwach konkursowych) niezwykle efektownie oba wspomniane zespoły - występy i muzyków, i tancerzy przyjmowane były niezwykle ciepło i serdecznie przez publiczność.
Wyniki turnieju

Dla wielu par to trudna rywalizacja i ciężki ale jakże satysfakcjonujący trud w pocie czoła ... i nie tylko.
Ta ciężka wielogodzinna praca ćwiczeń obdarza widza lekkością wdzięku, pięknymi strojami, figurami tanecznymi i samych tancerek i tancerzy. Patrząc z boku mozna delektować się pięknem i zwiewnością tańców polskich. Wielu widzów roniło łzę wzruszenia, kiedy dwieście osób dużych, dorosłych i tych młodszych tańczyło uroczystego poloneza podczas rozpoczęcia widowiska, chociaż już w trakcie konkursów.
To było piękne
I nie ważne w tym wszystkim dla wielu patrzących, wielu widzów na widowni było to, kto które miejsce zajmował. Bo i tak sędziowie grzecznie przypominali o swojej roli. Tłumacząc jaka ich rola. Nie zawsze to, co wydaje się nam śliczne i efektowne było prawidłowe w sztuce tanecznej (zgubienie rytmu, etc.) pokrywa się z oceną sędziowską. A wszyscy popełniają błędy - stad też taka ilość sędziów bacznie obserwujących z różne strony parkietu. Pod różnym kątem przyglądając się wyczynom tańczących par. Ale to inny obszar zainteresowania niż mój i podejrzewam wielu też osób, które przyszły podziwiać to niecodzienne zjawisko. A było czym oko cieszyć i dodatkowo ucho dzięki orkiestrze.Należą się wszystkim brawa
Mimo że istnieją turnieje tańca innych obszarów, ten tańca polskiego, wydaje mi się najbliższy mojemu sercu i postrzeganiu piękna. Taki wszak swojski i taki dumny jak my Polacy i nasza Rzeczpospolita.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz