Stowarzyszenie szczególny nacisk kłaść będzie na pragmatyczną pomoc osobom fizycznym i prawnym, grupom społecznym, środowiskom zagrożonym społecznym wykluczeniem.
Nie było fanfar. Wszystko w cieniu śmierci naszej Koleżanki Madzi (tragicznie zmarłej Magdaleny Mandziuk). Może to właśnie nas zmobilizowało i w smutku, ale i jeszcze z większą dozą determinacji.
To dla pamięci Jej skromnej, cichej i nieustępliwej walki, o godność, o szacunek m.in. dla zagrożonych wykluczeniem, przeciwko pysze i bucie, zrachowaniom niektórych niekompetentnych i nieodpowiedzialnych urzędników.
Ona, ze szczerością serca, uczyła ich i nas - jaką wagę ma oraz co to jest tak naprawdę empatia.
Umiała docenić wysiłki tych, którzy potrafili wznieść się ponad swoje ego i zrozumieć. To dla Jej, jakże teraz wiemy, ulotnej ale niezwykle „radosnej radości” życia! Mimo trosk, trudności. przeszkód.
Będzie Madzi brakowało. Właśnie dlatego, właśnie w hołdzie pamięci Jej imperatywności, jakże swoistej, a w sumie ciepłej i otwartej, jedynie takiej niepowtarzalnej Madziowej.
Złożyliśmy podpisy pod dokumentami założycielskimi. Nie spodziewałem się aż takiej frekwencji. Tym bardziej dziękuję za przybycie, dziękuję za serca i umysły. Chcę pogratulować nam wszystkim – mamy szansę zmieniać to co wokół nas … na lepsze.
W imieniu Redakcji Gazety Obywatelskiej i całej grupy założycieli Stowarzyszenia
Krzysztof Hajbowicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz