Dzień Ziemi

Nasz Dom

.

Dzisiaj szczególnie wybrzmiewa to niby niepozorne międzynarodowe uwypuklenie i skierowanie naszych refleksji na "planetę matkę". W dobie permanentnych, egoistycznych działań i zachowania sie wielu z nas w imię czegoś co roi się w mózgach. 

Zachowujemy się jako ludzkość, niebyt inteligentnie. Przypominamy bezrozumne stworzenia siedzące na gałęzi drzewa i z zaciętością godną troglodyty próbujące odpiłować od głównego pnia tą właśnie gałąź. Tą na której siedzimy. 

To doprawdy kuriozalne. Wystarczy kilka ambicjonalnie urojonych pomysłów polityczno - militarnych. Wystarczy szereg obliczonych na niewiarygodny zysk  nielicznej grupy biznesu i chęci posiadania ponad miarę wszystkiego rozsądnego, wystarczą inne egocentryczne decyzje, fobie, fundamentalistyczne nawiedzenia, przekonana i cały ten zgiełk głupot nam jako cywilizacji towarzyszący od eonów. Byśmy przestali być, albo jeśli pozostając pozostali jako nic nie znaczące stworzenia - uwsteczniwszy swoje ambicje i pychę do postaci przeżycia za wszelka cenę i prokreacji w poziomie prymitywnych ssaków. 

Polecam Państwu z okazji "Dnia Ziemi". sądzę osobiście co najbardziej trafny i wycelowany w sedno oraz istotę naszego bycia tu na Ziemi, fragment książki astrofizyka, popularyzatora nauki, współtwórcę projektów misji Voyager, etc. Carla Sagana

Krzysztof Hajbowicz

Carl Sagan – Błękitna kropka 

wstęp do książki o tym tytule

Patrząc na nas, na Błękitną kropkę, warto przypomnieć sobie być może jeden z najlepszych cytatów w historii pochodzący ze wspomnianej już książki.

“Spójrz na tę kropkę. To nasz dom. To my. Na niej wszyscy, których kochasz, których znasz. O których kiedykolwiek słyszałeś. Każdy człowiek, który kiedykolwiek istniał, przeżył tam swoje życie. To suma naszych radości i smutków. To tysiące pewnych swego religii, ideologii i doktryn ekonomicznych. To każdy myśliwy i zbieracz. Każdy bohater i tchórz. Każdy twórca i niszczyciel cywilizacji. Każdy król i chłop. Każda zakochana para. Każda matka, ojciec i każde pełne nadziei dziecko. Każdy wynalazca i odkrywca. Każdy moralista. Każdy skorumpowany polityk. Każdy wielki przywódca i wielka gwiazda. Każdy święty i każdy grzesznik w historii naszego gatunku, żył tam. Na drobinie pyłu zawieszonej w promieniach Słońca. Ziemia jest bardzo małą sceną na przeogromnej arenie kosmosu. Pomyśl o rzekach krwi przelewanych przez tych wszystkich imperatorów, którzy w chwale i zwycięstwie mogli stać się chwilowymi władcami fragmentu tej kropki. Pomyśl o niekończących się okrucieństwach, których zaznali mieszkańcy jednego zakątka tego punktu od prawie nie różniących się od nich mieszkańców innego zakątka, jak często źle się nawzajem traktowali, jak zapiekła ich nienawiść, z jaką żądzą zabijali jedni drugich.”

… a także zastanowić się nad naszą rolą i naszą przyszłością:

“Naszym postawom, naszemu urojonemu poczuciu własnej ważności, naszej iluzji posiadania jakiejś uprzywilejowanej pozycji we wszechświecie, rzuca wyzwanie ta oto kropka bladego światła. Nasza planeta jest samotnym ziarenkiem pośrodku tej wielkiej, otaczającej nas kosmicznej ciemności. W naszym ukrytym miejscu, pośród całego tego ogromu, nie ma jednak żadnej wskazówki na to, że z zewnątrz nadejdzie pomoc, by ocalić nas przed nami samymi. Ziemia jest jedynym dotychczas znanym światem, na którym istnieje życie. Nie ma innego miejsca, przynajmniej w najbliższej przyszłości, gdzie nasz gatunek mógły wyemigrować. Odwiedzić – tak. Osiedlić się – jeszcze nie. Czy się nam to podoba czy nie, Ziemia pozostaje na razie naszym domem. Mówi się, że astronomia uczy pokory i kształtuje charakter. Nie ma chyba lepszego dowodu na szaleństwo ludzkiej zarozumiałości niż widok naszego malutkiego świata z tak dalekiej perspektywy. Uważam, że ten obraz podkreśla naszą odpowiedzialność za bycie dla siebie bardziej życzliwymi, za ochronę i poszanowanie błękitnej kropki – jedynego domu jaki kiedykolwiek mieliśmy.”

Czytaj więcej: https://magnifier.pl/blada-blekitna-kropka/