Wczesna profilaktyka, autorskie programy wsparcia i rozwoju
oczekujące na mecenasów i składane w konkursach
KLUB AKTYWNOŚCI SPOŁECZNEJ
Podnoszenie wiedzy, sprawności i aktywności intelektualnej
wśród osób dojrzałych wiekiem. Budowanie wspólnoty więzi, wzmacnianie poczucia
wartości i bycia przydatnym w środowisku jako grupa ciesząca się szacunkiem.
Działania edukacyjne, wspierające w środowiskach osób powyżej 50-60 lat są coraz
bardziej potrzebne. I to nie tylko w tych zagrożonych bezpośrednim wykluczeniem
ale w każdym obszarze.
W obecnym tempie rozwoju technologii i nieuchronnych
zmian w relacjach społecznych, form porozumiewania się z młodszymi, a i rówieśnikami
różnych światopoglądów bodajże, jest niezwykle konieczna i wręcz nieodzowna. Cele m jest już nie tylko
polepszenie funkcjonowania ale czasem celem jest umożliwienie godnego
funkcjonowania.
Proponowany program do kupienia, lub mecenatu, by można było
go uruchomić – obejmuje m.in. obszar;
„Od zapoznawania się ze współczesnymi technologiami, które
otaczają nasze życie zewsząd, dominują na rynku wymiany informacji, w sposobach
posługiwania się przekazem, zapisem i przetwarzaniem danych - po obronę przed
działaniami przedstawicielami agresywnego biznesu, wykorzystujących status
wieku, braku orientacji w socjotechnikach, wszystko to często „przerasta” wiele
osób.
Z całą pewnością sporą grupę wspomnianą na wstępie.
Z drugiej strony jako społeczność musimy chronić starszych,
przed osobami traktującymi ten przedział wiekowy jako łatwy rynek manipulacji
potrzebami handlowymi, brakiem znajomości prawa i nacechowanie „naiwnością”
wiary, że tak nie można postępować, że są jakieś zasady. Osoby w dojrzałym
wieku (50-60 lat) i starsze, ufają ( wychowane w obszarze ludzkich i
religijnych reguł), są przekonane że nie może się ta penetracja odbywać w tak
bezpośredni, jawny i cyniczny sposób. Ten błąd myślenia drogo kosztuje nasze, a
co dopiero mówić starsze pokolenia. Dlatego potrzebne jest zdecydowane
przeciwdziałanie i edukacja.
Proponowane działania w formie spotkań (scenariusze i
zakresy uściśla projekt) - spotkania i
zajęcia mają zapewnić uczestnikom szersze wykorzystanie i wymianę doświadczeń w
obszarze samorodnego poniekąd public relations.
Osoby w wieku dojrzałym mają na swój użytek własne metody
radzenia sobie w tym obszarze, natomiast zebranie doświadczeń, ich wymiana oraz
wsparcie edukacyjne w tym zakresie może znacząco podnieść komfort życia, ba
stać się asumptem do działań jakich skali nikt w środowisku się nie spodziewa i
nie przywiduje. Zwłaszcza działający na granicy prawa agresywni w istocie
działania sprzedawcy, przedstawiciele firm, etc.
Ludzie z obszaru 60 + często nie dostrzegają swojej mocy
intelektualnej. Ta, umiejętnie skierowana w nurt poznawczy, samoświadomego
wpływu na swoje losy, na swoje życie i otoczenia, na nowinki techniki, na
zrozumienie swych praw w gąszczu przepisów, mogą być przydatne na ogromną
skalę, znacznie polepszając komfort życia.
W imieniu realizatorów, specjalistów, ludzi związanych z tym
autorskim pomysłem
Krzysztof Hajbowicz
Aktorów, dziennikarzy, terapeutów, psychologów, pedagogów). Był to nasz sukces, którym dziś pragnę się podzielić z innymi. Bo być może ten algorytm jest jednym z sensowniejszych, pozwalających nie konkurować ze sobą a współpracować tak naprawdę, a nie na papierze i w sprawozdaniach do rad nadzorczych-, rad samorządowych, czy innych.
LEKCJA Z DELTĄ
fragment wstępu do skryptu - materiału dla uczestników szkoleń realizatorów "Lekcji z DELTĄ'"Rozpoczynamy dzisiaj spotkania pozwalające realizować Wam wspólnie z nami tj. Ośrodkiem Psychoprofilaktyki Społecznej DELTA - zajęć dla młodzieży w ramach programu psychoedukacyjnego zatytułowanego „Lekcja z DELTĄ”.
Nazwa jest przeniesionym skrótem myślowym dokonanym przez młodych uczestników spotkań, w ramach realizowanych wcześniej zajęć programu.
Program pierwotnie, przy konstruowaniu i wdrażaniu, nosił nazwę - „Program alternatywnego przekazu informacji w obszarze wczesnego zapobiegania uzależnieniom”.
( *1. Jak okazało się później, podczas realizacji lekcji - program ten doskonale może się wpisywać w różny wiek odbiorców, zmienia się tylko język, modyfikowana jest forma - ale większość elementów pozostaje taka sama, i tak samo jest skuteczna w swoim przekazie Przyp.Red.)
Nasz program - trochę jak w przysłowiowej reklamie proszków do prania - jest zwykłym proszkiem - spełniającym swe pierwotne funkcje bez złudnych upiększeń (zwykłym(zwięzłym), krótkim, elastycznym programem ). Specjaliści biorący udział przy jego konstruowaniu, już na samym początku zwracali uwagę na wielopłaszczyznowość przekazu informacji.
Jest to jeden z podstawowych atutów „Lekcji z Deltą”. Jak sami Państwo zauważycie, program nie jest intruzywny, tak jak ( i na ile ) intruzywnym nie jest spektakl teatralny. U fundamentów „Lekcji z Deltą” leży bowiem, cała tajemnica powodzenia. Jest nią - teatr.
Teatr zwykle kojarzący się nam z budynkiem (miejscem bardzo klasycznym), kojarzący się nam ze sztuką sceniczną zamkniętą w ramach obowiązujących aktualnie kanonów przekazu, etc.
Teatr natomiast jest archetypem towarzyszącym nam od początku cywilizacji wszelkich. Od początku „namacalnych” archeologicznie dowodów istnienia i funkcjonowania Homo Sapiens a i wcześniej pewne działania możemy uznać ( idąc takim tokiem myślowym ) za działania związane z naszym, wręcz genetycznym ... uteatralnieniem. Nie będziemy tu udowadniać, że to zjawisko ma swe źródło w biologicznych uwarunkowaniach. Wywodząc się trywialnie z potrzeby zachowania gatunku. I to nie jest obce (spłycając bardzo temat ) innym gatunkom, nie tylko ssaków. Teoretycy teatru wręcz lubują się w pokazywaniu tu istotnych podobieństw, jakby na przekór mitom, którym lubimy hołdować, w imię pokazywania swej wyjątkowości, bycia nad innymi stworzeniami. Coraz trudniej to udowadniać jak tezę, że ziemia jest płaska. Podlegamy tym samym prawom w wielu zagadnieniach, biologi, a i psychiki. Przecież stroszenie piórek w tańcu godowym ma wiele wspólnego z zakładaniem krawatu, malowaniem paznokci u kobiet, itp, itd, etc. Czym bardziej sobie wiele spraw uświadamiamy, lub uświadamiają nam naukowcy np. biolodzy, neurobiolodzy, tym bardziej staramy się to przykryć kulturowymi kłamstwami i zachowaniami na pokaz... A czym jest teatr?
Znane jest zapewne powiedzenie iż „teatrem jest wszystko”. Nie chcąc Państwa zanudzać teoriami dotyczącymi teatru, śmiem jednak zwrócić uwagę Państwa na dwa istotne elementy.
Pierwszy to to, iż w istocie nasze współczesne, potoczne rozumienie pojęcia teatr - stało się bardzo wąskie a przez to rozumienie teatru jako wszelakiego naszego zachowania - jest trudne. Czasem wręcz nie o przyjęcia.
Po drugie zaś teatr w swej archetypowej, ogromnej , wielopłaszczyznowej postaci dyktuje nam nasze zachowania - czy nam się to podoba czy też nie. Ot chociażby - randka, wystrój mieszkania, przyjęcie gości, wszelkie zebrania, święta obchodzone, rytuały, nasze udawania, życie intymne, zachowanie przy stole, zwyczaje, ( piszę to wszystko z pełną świadomością iż wymieniać mógłbym tu w nieskończoność ).
Skoro więc teatr leży u podstaw naszego społecznego funkcjonowania więc z całą pewnością jest to dobra płaszczyzna przekazu (często nieuświadamiana) w dziedzinie, którą się właśnie zajmujemy.
Oto tyle o genezie pomysłu, w bardzo spłyconej i uproszczonej formie -proszę wybaczyć ale do tego tematu będziemy mogli powrócić, i z całą pewnością powrócimy w trakcie szkolenia realizatorów.
Program w którym Państwo zdecydowali się uczestniczyć (być jego realizatorami ) różni się od innych niewiele, lecz istotą różnicy jest sposób patrzenia prowadzącego na odbiorcę.
Do tej pory, wielu programach realizatorzy patrzyli oczyma „terapeuty” może trochę zbyt zimnymi. My proponujemy spojrzeć na odbiorcę ... jak na widza teatru, i to oczyma „aktora”. Proszę Państwa - to zaiste trudniejsze zadanie niż w pierwszym wypadku.
Jednak to co potrafi zdziałać teatr w oddziaływaniu jednostkowym, całych grup
i środowisk - tego nie jest w stanie nawet największy, najlepszy zespół terapeutyczny, opierając się na „suchych procedurach”.
A tak na koniec tego wstępu - jaki szaman mógłby być szamanem gdyby nie umiejętność rozumienia teatru.
Teatr w pojęciu ogólnym, archetypowym - jest bardzo terapeutyczny, terapia zaś ( tu się posypią gromy ) niczym innym jak pewnego rodzaju teatrem.
autor programu
Krzysztof Hajbowicz"
Krzysztof Hajbowicz
M.in. dziennikarz zajmujący się obszarem działań w zakresie edukacji przeciwdziałania wykluczeniom społecznym (wydawca, redaktor, twórca branżowych miesięczników dotyczących profilaktyki i leczenia uzależnień m.in. LUMEN, Dromader. Od wielu lat zajmujący się problematyką profilaktyki, terapii uzależnień, infrastrukturą AfterCare i działaniami w tym zakresie. Profilaktyk, zarazem z zawodowej praktyki również twórca autorskich programów i projektów psychoprofilaktycznych, terapeuta - instruktor terapii uzależnień, m.in absolwent warszawskiego Centralnego Ośrodka Metodyki i Upowszechniania Kultury, Studium Pomocy Psychologicznej, Studium Terapii Uzależnień oraz Szczecińskiego Studium Socjoterapii oddziału ETOH .
M.in. dziennikarz zajmujący się obszarem działań w zakresie edukacji przeciwdziałania wykluczeniom społecznym (wydawca, redaktor, twórca branżowych miesięczników dotyczących profilaktyki i leczenia uzależnień m.in. LUMEN, Dromader. Od wielu lat zajmujący się problematyką profilaktyki, terapii uzależnień, infrastrukturą AfterCare i działaniami w tym zakresie. Profilaktyk, zarazem z zawodowej praktyki również twórca autorskich programów i projektów psychoprofilaktycznych, terapeuta - instruktor terapii uzależnień, m.in absolwent warszawskiego Centralnego Ośrodka Metodyki i Upowszechniania Kultury, Studium Pomocy Psychologicznej, Studium Terapii Uzależnień oraz Szczecińskiego Studium Socjoterapii oddziału ETOH .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz